Pyłek kwiatowy jest produktem roślinnym, zebranym i częściowo przetworzonym przez pszczoły. Pyłek jest mieszaniną pochodzącą z różnych roślin, stąd jego różnokierunkowe działanie. Pyłek przetworzony przez pszczoły i składany w plastrach jest nazywany pierzgą lub chlebem. To podstawowy pokarm białkowy pszczół (zawiera 20-40 %). Pyłek zawiera grupy związków chemicznych takich jak: witaminy B1, B12, A, C, E, P, PP, kwas pantotenowy i foliowy, białka, tłuszcze, węglowodany oraz sole mineralne. Dotychczas w pyłku zidentyfikowano ponad 200 związków chemicznych. Pyłek kwiatowy posiada działanie antybakteryjne, antyanemiczne, regenerujące, obniża poziom cukru we krwi, ogranicza proces miażdżycy, podnosi kondycję, wzmaga odporność organizmu, polepsza zdolność myślową i koncentracji.
Pyłek kwiatowy i zdrowie
sposoby poddawania i dawkowania
Leczniczo stosuje się 20-40 g pyłku kwiatowego dziennie ( 3-5 łyżeczek dla dorosłych i 1 łyżeczka dla dzieci). Pyłek przyjmuje się 3 razy dziennie przed jedzeniem. Czas kuracji od 1 do 3 miesięcy. Kurację powtarzamy 2-4 razy w ciągu roku. Celem zwiększenia przyswajalności przez organizm, ziarna pyłku rozdrabnia się przez zmielenie w młynku lub rozpuszczenie w ciepłej wodzie (ziarna pęcznieją i po 2-3 godzinach uwalniają swoją zawartość). Do tego celu można użyć: mleka, soku owocowego lub warzywnego. Zmielony pyłek mieszamy w proporcji od 1:1 do 1:4 z miodem, twarogiem, jogurtem, konfiturami. Przyjmujemy w ilości 1 łyżki stołowej 3 razy dziennie. Po rozdrobnieniu lub rozpuszczeniu pyłku w płynach dostępność składników biologicznie czynnych wzrasta z 15-20 % do 60-80 %.
Uwaga: W płynach rozpuszcza się tylko tyle pyłku, ile go potrzeba do jednorazowego spożycia.
Zastosowanie pyłku
Choroby górnych dróg oddechowych – przyjmowanie profilaktyczne pyłku zapobiega występowaniu chorób przeziębieniowych oraz grypy. Skraca czas leczenia i łagodzi przebieg infekcji.
Miażdżyca – pyłek ma działanie przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe. Stosowany jest w chorobie niedokrwiennej serca, nadciśnieniu, w okresie rekonwalescencji, po zawale mięśnia sercowego, w zaburzeniach krążenia mózgowego głównie u starszych osób, a także w zaburzeniach krążenia obwodowego (kończyn dolnych).
Choroby przewodu pokarmowego – uporczywe zaparcia, przewlekłe biegunki, wrzodziejące zapalenia jelita grubego (korzystne jest łączenie pyłku z propolisem) oraz choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Pyłek działa korzystnie i wybiórczo na florę bakteryjną przewodu pokarmowego poprzez zachowanie prawidłowego rozwoju bakterii saprofitycznych przy równoczesnym eliminowaniu bakterii chorobotwórczych. Pyłek wzmaga czynność wydzielniczą żołądka poprzez normalizację perystaltyki jelit.
Choroby wątroby – pyłek normalizuje zaburzoną w schorzeniach wątroby przemianę białek i odnawia jej uszkodzoną mikrostrukturę. Działa osłaniająco na komórki wątroby w procesach zapalnych, toksycznych, pourazowych, w uszkodzeniach polekowych.
Niedokrwistość – pyłek powoduje wzrost czerwonych ciałek krwi, u dzieci 25-30 % a u dorosłych 20%.
Uwaga: Powyższa kuracja powinna być stosowana wyłącznie po zasięgnięciu porady lekarza Choroby narządu wzroku – zapalenia siatkówki, rogówki oraz spojówek – dzięki obecności w pyłku witaminy A i ryboflawiny po jej podaniu dochodzi do wyraźnej poprawy wzroku i do cofania się zmian chorobowych.
Choroby psychiczne, zaburzenia starcze, stany wyczerpania psychofizycznego oraz nerwice – polepsza zdolności i koncentrację myślenia, obniża stany napięcia nerwowego i pobudzenia psychoruchowego, poprawia samopoczucie i działa uspakajająco.
Stany zapalne i przerostowe gruczołu krokowego – przyjmowanie pyłku powoduje cofanie się zmian zapalnych przerostowych w gruczole krokowym i likwiduje zaleganie moczu. Mężczyznom powyżej 40 lat należy zapobiegawczo podawać pyłek w dawce 15 g dziennie w celu zapobieżenia zmianom gruczołu krokowego.