Pierzga jest to pyłek kwiatowy, zebrany przez pszczołę miodną, zmieszany z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi, złożony w ramkach plastra pszczelego. W warunkach środowiska gniazda pszczelego jest poddany fermentacji mlekowej, która sprawia, że ona jest łatwiej przyswajalna przez organizm. Fermentacja sprawia, że pierzgę można długo przechowywać. Białko rozpada się na peptydy i aminokwasy. Spożywcza, profilaktyczna i lecznicza wartość pierzgi jest znacznie większa niż pyłku kwiatowego ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą przyswajalność.
Pierzga zawiera dużo białka, cukru, kwasu mlekowego, witaminy: A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H, makroelementy: P, S, CI, K, Ca, Na, mikroelementy: Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si, enzymy: inwertaza, kataliza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza.
Pierzga, podobnie jak pyłek kwiatowy, posiada właściwości odżywcze, antybakteryjne i wzmacniające.
Szczególnie polecana jest w leczeniu stanów chorobowych jelit, chorobie nadciśnieniowej, braku łaknienia, stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego, chorobach układu nerwowego.
Bardzo dobre efekty daje podawanie pierzgi przy schorzeniach wieku starczego, łuszczycy i problemach wzroku.
Niezwykle skuteczna w walce z przerostem gruczołu krokowego. Systematyczne podawanie zapobiega lub łagodzi skutki choroby (prostaty). W mieszaninie z miodem wywołuje istotnie większą skuteczność ze względu na enzymatyczną aktywność miodu pszczelego.
Dawkowanie: Praktycznie po 2 łyżeczki dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Najlepiej rozpuścić w płynie np. wodzie, herbacie lub w miodzie w stosunku 1:1.